In de meeste gevallen gebeurt de winning van aardgas samen met die van aardolie. Dit heeft ertoe geleid dat aardgas een lange tijd is beschouwd als bij- of als afvalproduct van aardolie. Er bestaat echter ook de mogelijkheid, zoals in het noorden van Nederland, dat het aardgas zich door allerlei harde aardlagen heen weet te werken die ondoorgankelijk zijn voor aardolie en zo op een plaats terecht komen waar geen olie gewonnen kan worden.
Het winnen van aardgas kost geld evenals het transport ervan. Voordat het gas van de plaats van winning bij de gebruiker is gekomen zijn er tal van bedrijven die hier kosten voor maken en hier bovendien geld aan willen verdienen. Maar ook de overheid wil haar graantje meepikken en belast het aardgas niet alleen met BTW maar ook met milieubelasting.
Nederland kent verschillende aanbieders van aardgas die elk hun eigen tarief rekenen voor het geleverde gas. Hierbij speelt het soort contract dat een consument bij een leverancier vaak ook een belangrijke rol omdat men daarin de hoogte van het basistarief van het gas al dan niet kan vastleggen gedurende een bepaalde periode.
Natuurlijk bestaat er ook de mogelijkheid om een zogenaamd variabel contract of zelfs contractvrij gas af te nemen. Men dient er dan wel rekening mee te houden dat de aanbieder van het gas dan vaak een koppeling maakt tussen de prijs van ruwe aardolie en die van het gas. Stijgt de aardolieprijs dan zal ook het gas duurder worden. Bij een prijsdaling van de olie zal het gastarief daarentegen eveneens lager worden.
Vandaag de dag heeft de aardolieprijs de neiging om te stijgen. Factoren die hierbij een rol spelen zijn de onstabiele politieke omstandigheden in de olieproducerende landen en de steeds hoger wordende heffingen die de overheid aan de gas- en olieprijzen hangt.
