Het winnen, opslaan en transporteren van gas kost geld. Dit geld zal de gasleverancier, met een bepaalde winst, doorberekenen aan de gebruiker ervan. Hoewel Nederland een eigen gasvoorraad heeft wil dit niet automatisch zeggen dat men hier ook een lage gasprijs per kubieke meter (m3) aan de klant zal berekenen. Eerder is het tegendeel waar. Nederland behoort namelijk tot één van de landen, binnen de Europese Unie, waar de consument het meest voor een kubieke meter gas betaald.
De gasleveranciers bieden hun klanten in de regel twee soorten contracten aan bij het leveren van het gas namelijk: een variabel contract waarbij de prijs van het afgenomen gas enkele malen per jaar wordt aangepast (meestal aan de prijs die voor ruwe olie moet worden betaald op de wereldmarkt).
Daarnaast kan de klant vaak ook kiezen voor een zogenaamd vast contract. Dit is een contract waarbij men zich verplicht om voor een bepaalde periode gas af te nemen bij deze leverancier van gas. Tijdens de duur van het contract mag de klant niet, zonder boete, van aanbieder veranderen terwijl de gasleverancier in die periode de gasprijs niet mag veranderen.
De prijs die de klant bij deze contractsoorten betaald wordt de zogenaamde basisprijs voor het gas genoemd. Met andere woorden er komen nog een aantal kosten bij, te weten: het vastrecht, milieuheffing en natuurlijk een percentage BTW. Verder zullen er nog transportkosten voor het gas in rekening worden gebracht door de gasleverancier. Dit zijn de kosten die worden berekend om het gas van de opslagplaats bij de klant thuis te krijgen.
