De gasmeter die in huishoudens wordt gebruikt is een meetinstrument dat tussen de straat, waar de hoofdleiding ligt en de woning van de verbruiker wordt geïnstalleerd. Het doel van een dergelijke gasmeter is om het de verbruikte kubieke meters (m3) gas te kunnen registreren. Net als de elektriciteitsmeter is de gasmeter dikwijls in de meterkast geplaatst al kan het ook gebeuren dat deze zich buiten het pand bevindt.
De verbrandingswaarde van het geleverde gas kan onder invloed van de druk van het gas variëren. Is de druk namelijk twee keer zo hoog dan zullen er dus ook twee keer zoveel gasmoleculen per kubieke meter worden aangeleverd. In bijna alle gevallen is een gasmeter dan ook uitgerust met een drukregelaar. Deze brengt de druk terug naar enkele tientallen mbar overdruk. De verbrandingswaarde zal zo constant genoeg zijn om het gas op af te kunnen rekenen.
In Nederland heeft elke aansluiting voor gas een eigen EAN-code (Europese artikelnummeringcode) die in totaal uit 18 cijfers bestaat. Deze code wordt in een aansluitregister opgenomen samen met onder andere gegevens over de huidige energieleverancier. Wil men weten wat de EAN-code voor een gasaansluiting is dan kan men deze onder andere vinden op de jaarafrekening maar kan ook worden opgezocht op de website van EDSN.
Om te voorkomen dat men met de gasmeter gaat knoeien zijn deze voorzien van een zegel met behulp van een loden zegel. Het is immers niet alleen illegaal om gas af te tappen voordat deze is geregistreerd door de meter, het is bovendien nog erg gevaarlijk omdat er gas kan ontsnappen met alle vervelende gevolgen van dien.
