De gastarieven zitten de laatste jaren flink in de lift waardoor het voor de meeste consumenten aan te raden is om zich eens goed ter oriënteren op de gasmarkt. Elke gasleverancier heeft namelijk eigen voorwaarden die verbonden zijn aan vaste- en variabele contracten.
Het voordeel van de meeste variabele contracten is dan men meestal voor een relatief korte tijd een contract kan afsluiten of zelf helemaal geen contract hoeft te ondertekenen om gas af te kunnen nemen. Nadeel van een dergelijk contract is echter dat de gasprijzen die worden gehanteerd erg gevoelig zijn voor veranderingen in de olieprijs. Men kan dan wel na een korte tijd weer van gasleverancier veranderen maar betaald hier wel een hoger gasprijs per kubieke meter voor.
Bij een vast contract wordt er door de leverancier gedurende de contractperiode gas geleverd tegen een vaste prijs. Deze prijs is niet, of minder, afhankelijk van de olieprijzen en zijn doorgaans dan ook een stuk lager dan de variabele gasprijzen (op het moment dat het contract wordt afgesloten en wellicht gedurende de hele contractperiode).
Echter niet alleen de olieprijs kan de prijs voor gas beïnvloeden ook de heffingen en belastingen die de overheid wil innen over de hoeveelheid geleverd gas. Gas is immers een fossiele brandstof, die schadelijke broeikasgassen oplevert bij verbranding, waardoor er extra milieuheffingen over moeten worden betaald.
Door de prijzen van fossiele brandstoffen extra te belasten en er milieuheffingen op te zetten probeert de overheid de consument aan te zetten om meer gebruik te gaan maken van zogenaamd groen gas. Dit is gas dat op een milieuvriendelijke wijze is geproduceerd en dus minder belasting voor het klimaat betekent.
