Bij het raffineren van aardolie wordt deze in een atmosferische destillatiekolom gescheiden en verwerkt tot een aantal verschillende eindproducten zoals benzine en diesel maar ook huisbrandolie. Huisbrandolie is een lichte stookolie die met name wordt gebruikt in verwarmingsinstallaties in gebouwen maar eveneens in schepen wordt huisbrandolie wel toegepast.
Voor het gebruik van huisbrandolie gelden vandaag de dag steeds meer regels die ervoor moeten zorgen dat het milieu steeds minder zal worden belast door de uitstoot van CO2, roet en andere schadelijke stoffen. Zo mag de huisbrandolie die men op het land gebruikt slechts een beperkt percentage zwavel bevatten. Doordat deze zwavel zich namelijk met zuurstof bindt zal er zwavelzuur ontstaan. Dit fenomeen staat echter beter bekend als het ontstaan van zogenaamde zure regen.
Vandaag de dag mag de huisbrandolie maximaal nog maar 0,1% zwavel bevatten. Er is echter ook al een huisbrandolie op de markt gebracht die slechts 0,05% aan zwavel bevat. Deze olie wordt met name gebruikt in condensatieketels.
Het ontzwavelen van de huisbrandolie gebeurt na de raffinage in verschillende ontzwavelingsinstallaties. Hierbij wordt het zwavelhoudende gas met behulp van een zwavelterugwininstallatie omgezet in zuiver zwavel. Deze zwavel kan dan weer als grondstof gaan dienen voor onder andere de productie van kunstmest of rubber maar ook in de farmaceutische- en chemische industrie.
Bij het verbranden van huisbrandolie komt er naast roet ook CO2 (kooldioxide) vrij in de lucht. CO2 is één van de broeikasgassen die er mede voor zorgt dat de aarde steeds verder op zal warmen. Het gebruik van huisbrandolie wordt dus, min of meer, ontmoedigd door de relatief hoge heffingen en belastingen die de overheid hierop heft. De overheid gaat hierbij uit van het motto de vervuiler betaald. Met andere woorden: iedereen die vervuilende brandstoffen gebruik zal hier extra voor moeten betalen.
