Het aanbieden van elektriciteit gebeurt 24 uur per dag en 365 dagen per jaar door diverse energiebedrijven. Dit wil echter niet zeggen dat de vraag naar elektriciteit op elk moment gelijk is. Op momenten dat er veel stroom wordt afgenomen spreekt men dan ook van een piek- of hoogtarief terwijl een moment dat er weinig elektriciteit wordt gevraagd als dal- of laagtarief bekend staat.
Voor een energiebedrijf zou het het prettigste zijn wanneer het verbruik natuurlijk wel constant zou zijn. Hierbij is de kans op overbelasting en storingen immers laag. Om er voor te zorgen dat de dalen en pieken wat dichter naar elkaar toe worden gebracht maken de meeste elektriciteitsbedrijven gebruik van zogenaamde piek- en daltarieven. Met andere woorden: wanneer een consument besluit om energie af te nemen op de momenten dat de vraag klein is dan zal men hier een lager tarief per kWh voor in rekening brengen.
Om te kunnen registreren hoeveel men aan stroom verbruikt tijdens de dal- en piekuren wordt er meestal een dubbele elektriciteitsmeter geïnstalleerd. Het vastrecht voor een dergelijke meters is wel hoger dat van een enkele meter maar wanneer men voldoende gebruik maakt van het lage tarief dan is laag verbruik zeker lonend.
Het laag verbruik vindt met name in de nachtelijke uren en in het weekend plaats. De energie die tussen bepaalde tijdstippen ’s nachts wordt verbruikt zal dan ook worden geregistreerd als laag verbruik en dus goedkoper zijn dan de stroom die men gedurende de dag afneemt. Deze stroom wordt dan weer tegen het hogere (normaal)tarief in rekening gebracht bij de gebruiker.
