Doordat de Nederlandse overheid de energievoorziening steeds duurzamer wil gaan maken, en tevens onafhankelijker wil worden van regio op onze aarde die politiek minder stabiel zijn, Al geruime tijd was men in Nederland al bekend met het winnen van windenergie vanaf het land.
Het opwekken van energie vanaf zee is echter nog in een relatief jong stadium. Pas in de herfst van het jaar 2006 werd het eerste windmolenpark voor de kust van Egmond aan Zee in gebruik genomen. Dit windmolenpark is met de nodige extra financiële steun van de overheid tot stand gekomen en doe dienst als demonstratieproject. Bijna twee jaar later, in de zomer van 2008, werd het Amaliapark (Q7) geopend.
In het begin van 2005 werd de Noordzee vrijgegeven voor het ontwikkelen van vergaande plannen om er windmolenparken in aan te leggen. Vanaf dat moment hebben verschillende organisatie allerlei verschillende nieuwe projecten uitgedacht.
Om voor een goede samenwerking tussen de overheid, organisaties die het maatschappelijk belang behartigen en het bedrijfsleven te zorgen, aangaande de situatie met betrekking tot de winning van windenergie vanaf de Noordzee vanaf 2010, is de Strategiegroep Transitie Offshore Wind opgericht. Deze groep heeft als belangrijkste doel het uitstippelen van trajecten voor de periode vanaf 2010 tot 2020.
Hierbij kunnen dan door de diverse partijen windmolenparken worden ontwikkeld die de winning van windenergie vanaf zee kunnen bewerkstelligen. Het is dan wel de bedoeling dat de ontwikkelde projecten zowel maatschappelijk als commercieel gedragen kunnen worden. Op die manier kan de offshore windenergie een belangrijk deel van de duurzame energiehuishouding van ons land voor haar rekening gaan nemen. Een tweede doel van de groep is om Nederland in een toppositie te brengen wat betreft de internationale positie op het gebied van windenergie.
