Een andere benaming voor de blades van een windturbine is rotorbladen of wieken. Deze blades zorgen ervoor dat de windturbine in werking kan worden gesteld zodra de bladen voldoende wind opvangen.
In vergelijking tot vroeger worden de windturbines en, dus ook de blades ervan, steeds groter. De windturbines worden dus steeds gevoeliger voor wind. Met andere woorden: er is een steeds minder krachtige wind nodig om een windturbine in gang te zetten en ervoor te zorgen dat er elektriciteit geproduceerd kan worden.
De vorm van de blades is van erg groot belang voor wat het opvangen van wind betreft. De meeste blades hebben een vorm die te vergelijken is met die van een vleugel van een vliegtuig. Veel mensen denken dat niet de vorm maar het aantal blades aan een windturbine de opbrengst bepaalt. Dit is echter een misverstand.
De oudere modellen windturbines hadden blades die in een vaste instelhoek waren geplaatst te n opzichte van de as. Bij erg hoge windsnelheden ontstond er bij deze methode echter turbulentie die ervoor zorgde dat de windturbine tot stilstand kwam. Vandaag de dag zijn de blades zo ontworpen dat ze over hun lengteas kunnen draaien. Dit heeft als voordeel dat ze bij elke windsnelheid in een goede stand komen te staan en optimaal kunnen blijven presteren. Wanneer de windsnelheid meer is dan windkracht 10 dan kunnen de blades op een geleidelijke manier uit de wind worden gedraaid. Voor het elektriciteitsnet is dat voordeliger dan het plotseling uitschakelen van de windturbine. De opbrengst van, een op een dergelijke wijze uitgeruste windturbine, wordt hiermee aanzienlijk vergroot.
