Door zonnewarmte wordt er lucht opgewarmd onder een lage cirkelvormige transparante collector die aan de rand geopend is. Op deze manier vormt het transparante dak in combinatie met de bodem een soort reservoir voor de lucht die door de zon is opgewarmd. In het midden van de cirkel is een verticale toren gesitueerd die een grote doorsnede aan de basis heeft.
Doordat de hete lucht lichter is dan de koelere lucht zal deze opstijgen door de toren. Doordat de toren meer lucht aanzuigt en er dus nieuwe koude lucht wordt aangevoerd aan de rand van het reservoir. Er kan een continue stroom van lucht worden bereikt door met vloeistof (water) gevulde zakken of buizen onder het dak te plaatsen. Gedurende de dag zullen deze dan opwarmen om ’s nachts hun warmte weer af te kunnen geven.
Op deze manier kan men spreken van een continue stroom die veroorzaakt wordt door de zonnewarmte. De energie die is ontstaan bij deze opwaartse stroom van lucht zal door windturbines omgezet worden in zogenaamde mechanische energie. Met behulp van generatoren wordt deze mechanische energie dan weer omgezet in elektrische energie. Een prototype van een zonnetoren is in Spanje gebouwd. De toren heeft reeds positieve resultaten opgeleverd.
De warme lucht wordt geproduceerd in een eenvoudig luchtreservoir dat een dak van transparant plastic of glas heeft. Dit reservoir bevindt zich een aantal meters boven de grond. Doordat de hoogte van het dak stijgt naarmate het dichter bij de torenvoet komt zal de lucht in een opwaartse beweging komen, dit met een minimaal verlies van energie. Aan het hele proces wordt door het transparante dak een stralingscomponent toegevoegd. Dit zorgt ervoor dat de grond de warmte niet terug de atmosfeer in zal sturen maar deze binnen het reservoir zal blijven.